ZWIERZĘTA BEZPAŃSKIE
Każdy mieszkaniec Gminy Racławice ma możliwość zaadoptowania psa lub kota ze Schroniska dla bezdomnych zwierząt Psie Pole w Racławicach - Racławice 91, 32-222 Racławice, do którego będą trafiać bezpańskie zwierzęta odłowione z terenu naszej gminy w 2024 roku.
Należy pamiętać, że zwierzęta w większości przypadków mają swoich właścicieli, a pojawiające się „bezdomne psy”, to głównie zwierzęta nieodpowiednio dopilnowane przez właściciela lub faktycznie porzucone przez opiekunów.
Jak postępować w przypadku zwierząt biegających wolno bez opieki właściciela?
- W przypadku, gdy właściciel wałęsającego się zwierzęcia jest znany, należy fakt ten zgłosić bezzwłocznie przedstawicielom policji lub Straży Miejskiej, którzy mają prawo nałożyć wówczas mandat na nieodpowiedzialnego właściciela.
- W sytuacji, kiedy mamy uzasadnione podejrzenie, że zwierzę jest bezpańskie, wówczas należy zgłoszenia kierować telefonicznie pod nr tel. 47 83 46 380, osobiście na posterunek policji w Racławicach lub do pracownika Urzędu Gminy w Racławicach, pod nr tel. 41 30 67 240. W dni wolne od pracy i poza godzinami pracy Urzędu, w sprawach dotyczących zgłoszeń bezdomnych zwierząt, należy kontaktować się z Komisariatem Policji w Racławicach (tel. 660444278).
Przekazując zgłoszenie do Urzędu Gminy lub Posterunek Policji należy podać:
- swoje dane osobowe,
- miejsce przebywania zwierzęcia,
- opis zwierzęcia
- nr telefonu kontaktowego.
Zachęcamy do odwiedzenia strony internetowej: https://schroniskopsiepole.pl/
oraz https://pl-pl.facebook.com/schroniskopsiepole/ i adopcji przebywających tam zwierząt.
Więcej informacji pod numerem tel. 793 993 779 - adopcje, porady, opiekun zwierząt
Godziny otwarcia schroniska: - poniedziałek - sobota 10:00-17:00, zimą do 16:00
Dodatkowe informacje:
Koty wolno żyjące
Koty bytujące na terenach miejskich, wiejskich oraz na terenach rodzinnych ogrodów działkowych to koty wolno żyjące, których status prawny został unormowany w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (dalej: u.o.z.). Koty te stanowią naturalny element ekosystemu. Co istotne, koty wolno żyjące nie są kotami bezdomnymi, lecz zwierzętami dzikimi i zgodnie z art. 21 u.o.z. stanowią dobro ogólnonarodowe i powinny mieć zapewnione warunki rozwoju i swobodnego bytu.
Najprościej rzecz ujmując – oznacza to, że koty wolno żyjące mogą bytować w miejscu, w którym bytuje kocia populacja i nie mogą być przeganiane, wyłapywane i wywożone, ani przesiedlane. Właścicielem wolno żyjących kotów jest Skarb Państwa, na Gminie zaś spoczywa obowiązek zapewnienia wolno żyjącym kotom opieki.
Gminy wykonują swoje ustawowe obowiązki przy pomocy społecznych opiekunów kocich populacji. Prawidłowa opieka nad wolno żyjącymi kotami sprawowana jest w taki sposób, aby koty oprócz schronienia i dokarmiania były również sterylizowane (w celu ograniczania liczebności kocich populacji) i w razie potrzeby leczone.
Zwierzęta dzikie
- Młode ptaki
Pod opiekę człowieka można zabrać ptaki ranne, nieopierzone (jeśli nie ma w pobliżu gniazda) lub, gdy po odłożeniu do gniazda rodzice nie podejmą karmienia pisklęcia. Jeśli zwierzę posiada widoczne obrażenia ciała (rany, zadrapania) możemy delikatnie sprawdzić stan zwierzęcia.
Zanim podejmiemy czynności i zaingerujemy w naturalny proces "nauki latania" podlotka upewnijmy się, że jest to uzasadnione.
- Jeże
Jeże muszą zebrać zapas energii, z której będą czerpać podczas zimowego snu. Dlatego w okresie jesiennym są bardziej aktywne niż zazwyczaj. Wielu sympatyków zwierząt, spotykając młodego jeża przypuszcza, iż jest on chory, wycieńczony i potrzebuje pomocy człowieka. Pomoc konieczna jest tylko w niewielu przypadkach. Nawet młode jeże w wieku trzech, czterech tygodni opuszczają gniazdo w ciągu dnia, po czym same potrafią znaleźć drogę powrotną! Okres rozmnażania jeży przypada od maja do sierpnia, znaczy to, iż nawet do późnej jesieni możemy spotkać młode jeże.
Zabieranie z przyrody chronionych gatunków, do których należy jeż, jest nie tylko zabronione, to także wielki stres dla zwierząt, którego można i należy unikać!
Aby pomóc jeżom można zorganizować dla nich kryjówki w postaci małych stert liści bądź ocieplonych, drewnianych skrzynek zostawionych w ogrodzie. Poza tym rezygnacja ze środków owadobójczych umożliwi zwierzętom pozostanie na ich terytorium. To bardzo ważne, gdyż większość terenów, w których jeże mogłyby się zadomowić jest przeważnie zajętych.
Karmiąc je specjalną karmą dla jeży, karmą dla kotów, jajkiem lub mięsem mielonym – także można pomóc jeżom w uzupełnieniu zapasu energii na zimę. W żadnym wypadku nie wolno podawać im mleka, gdyż może być przyczyną zagrażającej życiu biegunki. Owoce także nie znajdują się w menu zwierząt żywiących się owadami i bezkręgowcami !
Likwidacja padłych zwierząt bezdomnych
Bardzo często, problemem są martwe zwierzęta zalegające na szosie, w przydrożnym rowie, czy innych miejscach, z których powinny zostać natychmiast usunięte i poddane utylizacji. Również w takich przypadkach właściwym kontaktem pozostają Urząd Gminy Racławice. Uzyskane od mieszkańców informacje przekazywane są do firm, które specjalizują się w zbieraniu i unieszkodliwianiu zwłok dzikich i bezdomnych zwierząt. Należy tutaj zastrzec, iż obowiązek likwidacji padłych zwierząt przy drogach, należy do zarządcy drogi. Dlatego Urząd Gminy, gdy nie jest właścicielem drogi przekaże sprawę do danego zarządcy.
Wszystkie zgłoszenia dotyczące likwidacji padłych bezdomnych zwierząt i zwierzyny leśnej należy kierować pod nr tel. tel: 41 30 67 240 w godzinach pracy Urzędu tj.: 7.30-15.30, od poniedziałku do piątku.
W dni wolne od pracy oraz święta należy zgłaszać na posterunek policji w Racławicach.
W przypadku padłego zwierzęcia w gospodarstwie zgłoszenie do firmy utylizacyjnej należy do właściciela/posiadacza/zarządcy nieruchomości.
Zwierzęta mają swoje prawa!
- Zima to trudny czas dla zwierząt
Twój pies świadczy o Tobie!
To Twoja sprawa i obowiązek, żeby zadbać o swojego psa. Szczególnie teraz, kiedy na dworze pada deszcz, śnieg i panuje chłód, zwróć uwagę na warunki, w jakich utrzymujesz swoje zwierzę! Zimą zwierzę jest narażone na hipotermię, odmrożenia, a nawet śmierć.
Twoim obowiązkiem i zwykłą przyzwoitością jest zapewnić zwierzęciu ciepłe schronienie, pożywienie, dostęp do wody oraz opiekę.
Najlepszym miejscem dla psa jest ciepły dom. Jeśli jednak nie ma takiej możliwości i zwierzę przebywa na zewnątrz, koniecznie zapewnij mu ciepłe schronienie. Niech pomieszczenie chroni przed wiatrem i zimnem. Jeśli pies przebywa w budzie, musi być ona szczelna. Możesz ją ocieplić np. styropianem czy płytą OSB. Ustaw budę na palecie, to odizoluje ją od podłoża. Koniecznie włóż do niej słomę, sprawdzi się to lepiej niż koce czy inne materiały, które przemoczone są bezużyteczne.
Pies powinien mieć stały dostęp do wody. Jeśli temperatury są ujemne i woda zamarza, trzeba wymieniać ją częściej. Możesz dodać do wody trochę oleju i podać ją ciepłą (nie gorącą!) – wtedy wolniej zamarznie. Pamiętaj także o zapewnieniu zwierzęciu ciepłego pożywienia.
Zdejmij łańcuch! Ruch pozwala się ogrzać. Zapobiega też chorobom stawów, które są bardzo bolesne. Zapewnij zwierzęciu bezpieczne miejsce do życia i swobodnego ruchu.
- Ogólnopolska Fundacja na rzecz Ochrony Zwierząt apeluje, aby latem zwrócić większą uwagę na czworonogi.
Wysokie temperatury są zagrożeniem nie tylko dla zdrowia ludzi, ale także dla zwierząt. Odwodnienie, poparzenia, udar to tylko niektóre z zagrożeń, które wynikają z niewłaściwej opieki nad zwierzęciem latem.
Szczególnie w trudnych warunkach są zwierzęta żyjące na uwięzi, pozostawione same sobie, często bez kropli wody zdatnej do picia. Buda, która stoi na otwartym słońcu i jest pokryta blachą nagrzewa się i temperatura w środku sięga nawet 70 st. C. Metalowy łańcuch rozgrzewa się do podobnych temperatur i może powodować poparzenia na skórze zwierzęcia.
- Nie mamy żadnej wątpliwości, że najlepszym dla zwierzęta jest stała obecność przy nim. Natomiast jeśli zwierzę przebywa na zewnątrz powinno mieć stworzone odpowiednie warunki:
- Zwierzę musi mieć stały dostęp do wody zdatnej do picia. Nie zapomnij jej wymieniać. Jeśli
pies wylewa wodę, przytwierdź naczynie. - Miejsce do schronienia powinno być zacienione. Jeśli pies przebywa w budzie, powinna być
odizolowana, pokryta papą lub drewnem. Blacha i wszystkie inne metalowe przedmioty
nagrzewają się do wysokich temperatur i mogą powodować poparzenia. - Jeśli pies przebywa w ogrodzonej przestrzeni, pamiętajmy, aby wielkość kojca była
dostosowana do wielkości psa. Pies powinien móc się swobodnie poruszać oraz mieć miejsce
do egzystencji.
W Ustawie o ochronie zwierząt ustawodawca wskazał, że pies na uwięzi nie może być dłużej niż 12 godzin na dobę, a uwięź nie może być krótsza niż 3 metry. Nie ma wątpliwości jednak, że najlepiej zrezygnować z tego rozwiązania.
Niezapewnienie odpowiedniego pomieszczenia chroniącego psa przed upałami oraz stałego dostępu do wody zdatnej do picia jest wykroczeniem. Grozi za ten czyn kara aresztu albo grzywny (art. 37 ust. 1 w zw. z art. 9 ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt).
Jeżeli na stałe utrzymujesz psa w warunkach zagrażających jego zdrowiu a nawet życiu lub powodującym cierpienie – jest to przestępstwo znęcania się nad zwierzęciem. Grozi za ten czyn kara pozbawienia wolności do lat 3 (art. 35 ust. 1a w zw. z art. 6 ust.2 pkt 17 i 19 ustawy o ochronie zwierząt). /Fundacja ZWIERZ
Szczepienie
Przypominamy, że zgodnie z art. 56 ust. 1 i 2 ustawy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt z dnia 11 marca 2004 (tekst jednolity: Dz. U. z 2020 r., poz. 1421 ze zm.), właściciele/posiadacze psów maja obowiązek zaszczepić psy przeciwko wściekliźnie w terminie 30 dni od dnia ukończenia przez psa 3. miesiąca życia, a następnie nie rzadziej niż co 12 miesięcy od dnia ostatniego szczepienia.
Dowodem przeprowadzonego szczepienia jest zaświadczenie o szczepieniu wydane właścicielowi psa lub wpis do książeczki danego psa i wpis do rejestru dokonany przez lekarza weterynarii. Osoby niewykonujące przedmiotowego obowiązku podlegają karze grzywny do 500 zł.
Szczepień psów przeciwko wściekliźnie dokonują lekarze weterynarii świadczący usługi weterynaryjne w ramach działalności zakładu leczniczego dla zwierząt.